رئیس سازمان مدیریت بحران تهران اعلام كرد
وقتی بیزینس با ایمنی رقابت می کند از ازدحام کالاهای شیمیایی تا بن بست های حقوقی در بازار تهران
به گزارش هم ماشین، رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ضمن اشاره به اینکه بازار بزرگ تهران بالاتر از حرف، نیازمند عمل است، اظهار داشت: طی سالهای گذشته اقدامات مختلفی در بازار انجام شده؛ اما کافی نبوده است؛ در بازار تهران بسیاری از کالاها برای فروش آنی نیست و آنجا انبار می شود، از کاغذ و پارچه گرفته تا مواد شیمایی؛ همین طور مسئله ایمنی باید مقدم بر دعوای حقوقی باشد، اگر اختلافات حقوقی به قیمت تهدید جان انسان ها تمام شود، جان مردم باید در اولویت قرار بگیرد.
علی نصیری در گفت و گو با ایسنا با اشاره به وضعیت ناایمنی گسترده در بازار بزرگ تهران که انبارداری های متعدد، واحدهای تولیدی، حجم بالای اجناس قابل اشتعال و مواد شیمیایی را در خود جای داده است، تاکید کرد که «بازار بالاتر از حرف، نیازمند عمل است.»
او با انتقاد از تکرار سخنان بی عاقبت طی چند دهه گذشته، اظهار داشت: گوش مردم از حرف های تکراری و کم فایده ما در رابطه با بازار پر شده است. این حوزه اراده، همراهی و همدلی می خواهد؛ چیزی که کمتر از طرف همه طرف ها می بینیم. چه کسبه که باید جان خویش را مهم بدانند و چه رسانه هایی که باید مدافع اقدام درست باشند.
نصیری با اشاره به برخی نگاههای رسانه ای اضافه کرد: برای من جالب بود که در یکی از برنامه های صداوسیما، البته کلیت صدا سیما به این صورت نیست، من حضور داشتم و دیدگاهی مطرح می شد که عملا از ناایمنی دفاع می کرد و بیان می کردند که نمی شود صنفی که ناایمن است جابه جا شود!
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با اعلان اینکه طی سالهای قبل اقدامات گوناگونی در بازار انجام شده، اما کافی نبوده است، اظهار داشت: تجربه چند دهه نشان داده که هرچند کوشش های زیادی از اقدامات پلیس تا ورود وزارت کشور، استانداران و دستگاه های مختلف صورت گرفته، اما این تلاش ها به نتیجه مطلوب نرسیده است. این که چه باید کرد کاملا مشخص است. طرح ها بارها تدوین و مصوب شده اند.
او به مصوبات ستاد بازآفرینی شهر تهران به ریاست شهردار تهران و با حضور استاندار تهران اشاره نمود و اظهار داشت: حدود ۳۵ اقدام مشخص در قالب پنج محور برای ساماندهی بازار تهیه و تصویب شده است. از ساماندهی مشاغل، چرخ دستی ها و مسایل در رابطه با حضور اتباع گرفته تا موضوعات امنیتی، زیرساخت ها و شریان های حیاتی، خطرات آتشسوزی، زلزله، ایمنی کالبدی و سایر ناپایداری ها. همه چیز روشن است و مسیر اقدام هم، مشخص است.
نصیری ریشه اصلی عقب ماندن از اجرای اقدامات را پیچیدگی های مختلف بازار دانست و توضیح داد: مشکلات میان مالکان، سرقفلی داران، مسایل میراث فرهنگی و ده ها عامل دیگر سبب شده است تا هر اقدام اساسی دشوار شود. هر جا بیزینس باشد، به طور معمول با ایمنی در رقایت قرار می گیرد چون ایمنی محدودیت ایجاد می کند، اما بیزینس دنبال ادامه فعالیت بدون قید و شرط است. وقتی می خواهیم ورود نماییم و بگوییم فلان فعالیت یا صنعت نباید در بازار باشد، متولیان آن صنف اعتراض می کنند که «نان» آنها به خطر افتاده است. یا وقتی می گوییم اینجا باید بازار باشد یا بارانداز، مقاومت هایی شکل می گیرد.
وی تاکید کرد که حل مسئله بازار تهران نیازمند تصمیم گیری سخت، اجرای قاطع و همراهی همه ذی نفعان است.
نصیری با اشاره به ذخیره و انتقال گسترده کالاهای غیرمتناسب با ماهیت بازار تهران، اظهار داشت: در بازار تهران بسیاری از اجناس اصلاً برای فروش آنی نیست. کالا از یک نقطه کشور راه می افتد تا در نقطه دیگری مصرف شود، اما در میانه راه در بازار تهران انبار می شود. فقط پارچه و کاغذ و خوراکی نیست؛ مواد شیمیایی، چسب و اقلامی وجود دارد که اگر گرفتار حریق شوند، فوق العاده خطرناک اند و این اتفاق افتاده است.
او تصریح کرد: سال گذشته در بازار سیدولی انبار چسب یکی از مغازه ها آتش گرفت. ۵۴ ساعت نیروهای آتش نشانی جان برکف تلاش کردند فقط مانع گسترش آتش شوند؛ همه آن محل پر از مواد شیمیایی بود. برای بروز خطرات شیمیایی، وقتی انبار چسب آتش بگیرد، دود و ترکیبات شیمیایی اش سال ها به ریه، پوست و چشم صدمه می زند.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با اشاره به دشواری ایمن سازی در وضعیت فعلی بازار، توضیح داد: این که راهبرد را بگذاریم بر ایمن سازی کامل بازار تهران، کاری خیلی سخت و پیچیده است. سال هاست مجموعه های مدیریتی تلاش کردند، اما به علت حجم مشکلات، توفیق کافی حاصل نشده است. یک چاره این است که بخش های پرخطر بازار را منتقل کنیم؛ همان طرح هایی که با عنوان لکه گذاری و ایجاد شهرهایی مثل شهر طلا، شهر کفش و … در مناطق دیگر تهران بطور مثال منطقه ۱۶، ۱۸، ۱۹ یا حتی انتقال انبارها به بیرون از تهران و محدوده هایی مانند شهر آفتاب مطرح گردیده است.
او تاکید کرد: البته این طرح ها را نمی توان بدون ملاحظه کسب و کار، شرایط اقتصادی جامعه، دسترسی مردم و حقیقت های صنفی اجرا کرد. اساسا باید با اصناف گفت و گو کرد و جزییات کارشناسی را سنجید. اما این که وضعیت موجود را بپذیریم و از آن دفاع نماییم، قابل قبول نیست. نمی شود بگوییم همین است که هست؛ آتش می گیرد و سرمایه چند ده ساله یک کاسب از بین می رود یا در زلزله فرو می ریزد.
نصیری با اشاره به اهمیت میراث فرهنگی بازار تهران، اضافه کرد: اگر یک ساختمان معمولی بدون حضور انسان تخریب شود، با پول قابل بازسازی است. اما میراث فرهنگی و هویتی قابل جبران نیست. ارگ بم وقتی در زلزله فروریخت، آیا توانستیم هزار سال تاریخ را بازسازی کنیم؟ نه، آن بنای اصیل دیگر وجود ندارد. خیلی از سازه های بازار از دوره صفویه، قاجار یا حتی قبل تر به ما رسیده اند و ارزش تاریخی ویژه دارند. اگر در حریق بسوزند یا در زلزله فرو بریزند، نابودی شان قطعی است.
وی همینطور یکی از موانع جدی ایمن سازی را اختلافات حقوقی طولانی مدت میان مالکان و سرقفلی داران دانست و اضافه کرد: خیلی از کسبه سال هاست بر سر سرقفلی اختلاف دارند و اجازه ایمن سازی داده نمی گردد. در چنین مواردی شاید لازم باشد قوه قضاییه ورود کند. مساله ایمنی باید مقدم بر دعوای حقوقی باشد. اگر اختلافات حقوقی به قیمت تهدید جان انسان ها تمام شود، عقل من می گوید که بی شک جان مردم باید در اولویت قرار بگیرد.
منبع: hammashin.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان هم ماشین در مورد مطلب